Bilinmezlikten gelen ışıktır başını yana 
cevirsende bir zaman sonra ozon deliği desteğiyle 
teyet gecemeyecektir seni hapsetsede 
sen direnişinle sadece buna gülersin....

deniz görülürken minicik bi kara delikten 
ben güneşinden kaçmışım yırtık ozonun ve dünya 
bi o kadar yuvarlak dönerken durmadan 
baş dönmesinden yankılanan kulak çınlamaları 
beyincik katmanında sesler çıkarıp durmus ınadına yaşamın
bi bakmışım sonuna gelmişim ... 

bi bakmısım ölmek için doğmusum gercekten... 
sonuc? "

sonuç yasıyorsun yada yasadıgını sanıyorsun
bu mummada percemleniyorsun
harmanlandıkca harmanlanıyorsun 
madem dogduk ölmek için yolun daha yarısı demeden
ölüm beni cagıryor zorlada olsa gerek ....

yasamak ıcın nefes almaya calısırken
garıp bı lagım kokusu gelıyo burnuma
ve kacıyorum yalanlardan bunun yanında
bı dost omzu hıssedıyorum gozlerımın 
pınarlarında ıkı damla yas....

"etme" dıyo şems.. ağlayamıyorum ölüm çağırırken...
Ölüm belki bir şen şakrak düğündür yaşam gibi 
saçma sapan her gün hakrolmaktan iyidir nefes almak
lagımı cekmekten öte lagımı yuttururur 
oldu hayat denen bu zemberek dünyanın sınırları içinde....